Eerste bericht van 17 juli 1942 -
Beschrijving van het kamp.
Belzec.
Het kamp is cirkelvormig en afgezet met prikkeldraad; binnen en buiten staan wachtposten -
Oekraïeners dicht op elkaar. De treinen komen vanaf het station en rijden dan een zijspoor
op, dat ook is afgezet met prikkeldraad. Daar doen Duitsers het werk voor het Poolse
spoorwegpersoneel. De Duitse machinist rijdt de trein tot aan het uitstappunt tussen twee
barakken: de rechter voor mannen, de linker voor vrouwen. Daar moeten de Joden dan hun
kleren uittrekken. Daarna "in bad", wat in de derde barak is. Daar wordt de vernietiging uitgevoerd,
mogelijk door middel van een vloer die onder stroom staat. Daarna worden de lijken met lorries
naar een graf achter de omheining gebracht, dat 30 m diep is. Dit graf is door de Joden zelf gegraven,
en zij werden daarna allemaal vermoord. De Oekraïense bewakers worden op grote schaal
met geld en gestolen waardevolle voorwerpen omgekocht. Voor een liter wodka betalen ze 400
zloty, voor seksueel contact met een meisje 2.000 zloty, sieraden of diamanten. Natuurlijk zullen
alle getuigen van deze misdaad worden gedood.
Tweede bericht van eind juli 1942.
De vernietigingskampen. De belangrijkste kampen in het Generalgouvernement zijn
Belzec en
Sobibor in het district
Wlodawa. Het kamp in Belzec was eind mei
niet in bedrijf als gevolg van de verschrikkelijke stank van de rottende lichamen van duizenden
vermoorde mensen.
Sinds
3 juni is het kamp weer in bedrijf. Iedere dag komen
er twee transporten aan: een om 6 uur ’s morgens, het tweede om 4 uur ‘s middags. Dadelijk
beginnen de beulen met de "desinfectie" en het "bad", waarvandaan niemand
meer levend terugkomt.
Op
13 juni was er een opstand in het kamp, toen
het Joodse "
Sonderkommando", dat bevel gekregen had de lichamen van de vermoorde
vrouwen en kinderen te verwijderen, met het verschrikkelijke beeld geconfronteerd werd van
rechtop staande, vergaste slachtoffers in de gaskamers, die elkaar in hun sterven hadden
omarmd. Het "
Sonderkommando" viel de bewakers aan, die daarop de hele
kampbewakingsstaf alarmeerden. 4 - 6 Duitsers werden gedood, en bijna alle Joden.
Bijna overal in het
Generalgouvernement vonden massale moordpartijen op Joden plaats.
Midden juni werden ongeveer 4.000 mensen uit
Krakow gedeporteerd. Daar werden meer dan
150 mensen ter plaatse doodgeschoten. In
Tarnow
400, in
Nowy Sacz 500, in
Lukow 50 (op
20 en 21 juli),
in
Szczebrzeszyn meer dan 70, in
Bilgoraj 60, in
Tarnogrod 48 enz..
Dit zijn maar wat willekeurige aantallen, als voorbeeld van wat er de laatste weken gebeurt.
Bron: Joods Historische Instituut in Warschau
© ARC 2006