Het concentratie- en vernietigingskamp Majdanek werd gebouwd in
augustus/ september
1941.
|
Luchtfoto |
|
1942 plattegrond |
Het kamp kwam tot stand in opdracht van
Heinrich Himmler, en werd gebouwd door de
Zentralbauleitung der SS und Polizei, die onder leiding stond van
Odilo Globocnik, de
SS- und Polizeiführer des Distrikts Lublin.
Aanvankelijk zou er een concentratiekamp worden gebouwd bij de begraafplaats aan de
Lipowa Straat. In de
zomer van 1941
begonnen Joodse krijgsgevangenen uit het
Lipowa Camp het terrein ten zuidwesten van de
begraafplaats bouwrijp te maken. Omdat het Duitse burgerbestuur bezwaar maakte tegen deze plannen,
besloot
Globocnik tot de bouw van een concentratiekamp buiten
Lublin, op de
Dziesiata Velden.
Tijdens de bouw werd de naam veranderd in het populairdere “Majdanek”, (naar de voorstad
Majdan Tatarski). De kampadministratie was gevestigd aan de
Gartenstraße 12.
|
Ansichtkaart uit Majdanek |
|
Ansichtkaart naar Majdanek |
Tot april 1943 stond het kamp bekend onder
de naam “Krijgsgevangenenkamp van de Waffen-SS Lublin" maar al in
november/ december
1941 werden de eerste groepen gevangenen niet zijnde krijgsgevangenen uit de Sowjet Unie hierheen gestuurd,
waaronder een groep van 200 Joden uit het
getto van Lublin , groepen Joden uit de kleinere
plaatsen rond
Lublin en Poolse boeren uit het
Lublin district.
De volgende groep Joodse Lubliners (2.000 - 2.500 mensen) werd op
24 april 1942
overgebracht uit het kleine getto van
Majdan Tatarski (dit getto was
ingericht na de liquidatie van het grote getto en lag vlakbij het
oude vliegveld).
Uit deze groep werden slechts 120 - 200 jongemannen voor dwangarbeid geselecteerd. Alle anderen (meest vrouwen,
kinderen en bejaarden) werden doodgeschoten in
het bos van Krepiec, 11 km van Majdanek.
Hier werden door de nazi’s massa-executies ten uitvoer gebracht op gevangenen van Majdanek en Joden uit
Majdan Tatarski, totdat in het kamp zelf de bouw van gaskamers
voltooid was. Van
begin 1943 af werden de slachtoffers gecremeerd
op brandstapels in het
bos van Krepiec.
|
gaskamers |
|
Werkplaatsen in juli 1942 |
Het kamp lag op een af-stand van 3 km van het centrum van
Lublin.
Tegenwoordig is het kampterrein gelegen binnen de stadsgrenzen, aan de weg naar
Zamosc.
Met een oppervlakte van 2.7 km
2 was het zelfs groter dan
Auschwitz-Birkenau. Majdanek moest het grootste
concentratiekamp worden buiten het Duitse
Reich.
Midden in het kamp waren tien velden gepland, omgeven door prikkeldraad dat onder stroom stond en
wachttorens. In elk veld moesten 20 barakken komen voor de gevangenen en twee barakken voor de diverse benodigdheden.
In drie gaskamers werden de mensen vergast, meestal met koolmonoxyde (deze informatie is ontleend aan ondergrondse
verslagen uit het kamp die worden bewaard in het kampmuseum). De bezittingen van de gevangenen, maar
ook hun haar(!), werden te koop aangeboden. De lichamen werden
verbrand in een crematorium. Dwangarbeiders werden tewerkgesteld in 20 barakken (werk- en opslagplaatsen) en ook buiten het kamp.
|
Asheuvels – eerste gedenkteken |
|
Uitgebrand crematorium |
De gevangenen die niet stierven van de honger, uitputting of ziekten, werden vaak opgehangen, doodgeschoten
of vergast. De grootste massamoord in Majdanek vond plaats op
3 november 1943.
In het kader van de
"
Aktion Erntefest" werden die dag
16.000 - 18.000 Joden doodgeschoten. Bekijk de
gedenkplaat!
In
juli 1944 werd het kamp ontruimd op de nadering van het Rode Leger.
Aanvankelijk werd het aantal mensen dat enige tijd in het kamp gevangen
heeft gezeten, geschat op 300.000, van wie meer dan de helft Joden, en dat
circa 78.000 van hen er zijn gestorven.
Recenter onderzoek wijst in de richting van 100.000 tot 120.000 gedeporteerden. Ook deze aantallen zullen
mogelijk in de toekomst nog weer worden herzien.
Tijdens het bestaan van het kamp zijn voortdurend verzetsorganisaties actief geweest. Enkele
gevangenen wisten te ontsnappen en informeerden anderen over wat er in het kamp gebeurde. Het verslag
van een Slowaakse Jood wordt bewaard in het archief van Majdanek. Hij ontsnapte samen met een andere
gevangene. Zij vertelden wat zij hadden ervaren tegen Joodse geloofsgenoten in Hongarije en Slowakije.
Bekijk een zeldzaam
document, getekend door een vluchteling. Hij (zij?)
was uitstekend op de hoogte van de locatie van de velden der gevangenen en van de opslagplaatsen.
De plaats van de gaskamer is niet helemaal juist, mogelijk omdat die toen nog niet bestond. Het is daarom
aannemelijk dat de ontsnapping heeft plaatsgevonden vóór
oktober 1942.
Sinds
1944 is het voormalige kamp een
gedenkteken. De bezoeker kan vandaag nog
de werkpkaatsen zien, twee gaskamergebouwen, het crematorium, enkele gevangenenbarakken en enkele
overblijfsels van de gebouwen van de SS.
|
|
|
|
CO gas cylinders |
Schoorsteen |
Deur van een gaskamer |
Schoenen |
Fotos: Gedenkplaats Archief van Majdanek.